Reposted from existential via carmenluna
Reposted from existential via carmenluna
„Jeśli posiedzisz
wystarczająco długo
ze smutkiem, strachem, lub tęsknotą
czy dziwną energią lub pragnieniem, którego nie
potrafisz nazwać
jeśli siedzisz nie oczekując, nie żywiąc nadziei
jeśli w medytacji otworzysz szeroko serce
smutek w końcu mięknie
strach staje się bliski
jego wyimaginowane brzegi i granice rozpływają się w
bezkresie
i ujawnia on swoją głęboką inteligencję i życzliwą
naturę
ponieważ u źródła wszystkiego, od czego uciekamy
jest wszystko to, za czym tęsknimy
ale nigdy tego nie poznamy
jeśli nadal będziemy
uciekać.”
♡ Jeff Foster